ZATERDAG 7 APRIL 2012:

 

Het was voor het eerst sinds 15 oktober 2011 dat NONA Foundation Nederland op bezoek was in het Nisaladiya Home.

De afgelopen keer waren het Guido en Nimal die het tehuis bezochten, en dit keer was Djoeri ook mee.

We werden bij aankomst hartelijk ontvangen door de zusters en de meisjes die ons meteen allemaal even hartelijk kwamen begroeten. Er waren nog een paar meisjes van de vorige keer, maar er waren ook een aantal nieuwe gezichten die ons soms hartelijk, maar soms ook verlegen tegemoet traden.

Na de eerste begroeting lieten hoofdzuster Jinali en haar rechterhand zuster Minoli ons een uitgebreide offerte zien van de bouw voor het nieuwe tehuis dat op hun grond gebouwd zal worden en gefinancierd zal worden door NONA Foundation.

We bekeken deze offerte zeer zorgvuldig en kritisch, en waar wij vragen of opmerkingen hadden werden we goed en voorbereid te woord gestaan.

Het hele plan, van begin tot eind, inclusief alle materialen, benodigdheden, plan van bouw en chronologie zag er erg goed en professioneel uit, iets waar wij ook om gevraagd hadden maar wat dan ook fijn is om te krijgen.

De bedoeling is dat de aanbieder van de offerte ook de bouwer wordt, dit is allemaal al in een vergevorderd stadium en de verwachting is dat de bouw snel van start zal gaan.

Na het officiële gedeelte werden we door de meisjes uitgenodigd om sportactiviteiten te doen, en dit hebben we de rest van de middag buiten gedaan. Het was erg leuk om weer met ze tikkertje te spelen, te badmintonnen en te volleyballen. De zusters vonden het allemaal prima en waren blij dat ze zelf even konden zitten en de meisjes zich even konden uitleven met ons. Het is natuurlijk geweldig om te zien hoe ontspannen de meisjes zijn met ons en hoeveel plezier ze hebben, iets wat ons ook weer een groot plezier deed en waar we het afgelopen half jaar erg naar uit hadden gekeken.

 

Rond een uur of 4 s’middags zijn we weer vertrokken met een goed gevoel en de wetenschap dat we de zusters en de meisjes snel weer zouden zien.

 

MAANDAG 9 APRIL 2012:

 

Ons bezoek van deze dag was redelijk kort maar krachtig.

We arriveerden aan het begin van de middag, en het viel ons meteen op dat de ingang versierd was. Later zouden we erachter komen dat het speciaal voor onze komst versierd was, wat we op dat moment alle drie nog niet vermoedden.

De lunch stond al klaar en nadat we de meisjes weer begroet hadden mochten we er gretig gebruik van maken. Omdat het al halverwege de middag was en de zusters om 17.00 uur eigenlijk alweer een meeting met andere zusters hadden stelden ze voor om na de lunch direct naar buiten te gaan waar de meisjes een voorstelling voor ons op zouden voeren die ze die ochtend nog druk gerepeteerd hadden.

Nadat wij ons met z’n drieën hadden geïnstalleerd samen met de zusters begonnen de meisjes met hun voorstelling. Eerst werd er gedanst, en daarna werden er toneelstukjes opgevoerd op muziek, en voor de afwisseling werd er daarna weer gedanst, en alles werd uitgevoerd door de verschillende meisjes, er waren erbij die dansten, er waren erbij die sketches deden, en hoe leuk was het om te zien dat ze zich tussen de stukjes door vliegensvlug omkleedden om vervolgens weer vol spanning en omgekleed voor ons te verschijnen.

Het was geweldig om te zien hoe de meisjes hun best deden, en na het optreden waren ze dan ook razend benieuwd wat wij ervan hadden gevonden.

Natuurlijk waren wij dolenthousiast en dat hebben we de meisjes laten weten ook, we dankten ze hartelijk voor deze enorm leuke en vrolijke voorstelling.

Ondertussen was het al na 5en en waren er al wat zusters gearriveerd maar hoofdzuster Jinali en zuster Minoli namen toch nog alle tijd voor ons. We zijn naar het terrein gelopen waar het toekomstig nieuwe opvanghuis komt, en daar hebben we nog een tijd alle details besproken en gekeken hoe we dit samen het beste konden realiseren.

Tijdens deze gesprekken waren de meisjes zich aan het wassen, en nadat ze hiermee klaar waren kwamen ze toch nog afscheid nemen van ons.

Dit duurde natuurlijk wel weer even, maar de zusters vonden het niet erg en wij profiteerden daar natuurlijk flink van door alle meisjes nogmaals te bedanken en te feliciteren met hun prestatie van die middag.

Hierna moesten de beide zusters toch echt naar de andere zusters en zijn wij vertrokken.

Uiteindelijk zijn we hierna nog 1 keer bij de meisjes geweest, dit was een kort bezoek en was tevens het laatste tijdens onze 2 weken in Sri Lanka.

 

Al met al waren het goede bezoeken, waarin we een hoop duidelijkheid hebben gekregen over de bouw en ontwikkeling van het nieuwe tehuis, wat NONA samen met de Good Shepherd Convent zal gaan realiseren. Dit om nog meer meisjes die slachtoffer zijn van seksuele uitbuiting en seksueel geweld een veilige plek te bieden waar ze weer kunnen bouwen aan hun toekomst. En dat is wat NONA wil, en waar NONA voor staat! (Informatie over het nieuwe tehuis komt spoedig op de website).

 

Guido Schippers – Commissie Fondsenwerving & Evenementen

Post a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

nl_NLNederlands